لمس شعر

سرنگ

در پارک کنار بوته ی کاجی نشسته است،

موقع ظهر است وکسی داخل پارک نیست که او را ببیند

،آستینش را بالا زد و سرنگ را از جیبش بیرون آورد

آن را پر کرد.

سرش گیج می رود و هی جلو عقب میکند و سرنگ را

چند تا میبیند.

سرنگ را در رگش فرو میبرد و مواد داخل آن را خالی

میکند.

یاد کودکیش می افتد

یاد آن روزی که با مادرش به دکتررفته بود،

آن وقتی که دکتر سرنگ به دست را دیده بود

چگونه پشت مادرش مخفی شده بود و از سرنگ فرار میکرد ؛

اما حالا آنقدر جرعت پیدا کرده بود که خودش سرنگ در رگهایش فرو میکرد،

کم کم دکتر سرنگ به دست، مادرش و کودکیش در سیاهی فرو رفتند

و همه جا سیاه شدو چیزی معلوم نبود.

برگزیده مسابقات کشوری در سال 7831 در بین 71 داستان

قاصدك ! هان ، چه خبر آوردی ؟

از كجا وز كه خبر آوردی ؟

گرد بام و در من

انتظار خبری نیست مرا

برو آنجا كه بود چشمی و گوشی با كس

قاصدك

دست بردار ازین در وطن خویش غریب

با دلم می گوید

كه فریبی تو. ، فریب

راستی آیا رفتی با باد ؟

راستی آیا جایی خبری هست هنوز ؟

در اجاقی طمع شعله نمی بندم خردك شرری هست هنوز ؟

ابرهای همه عالم شب و روز

زمستون،تن عريون باغچه چون بيابون

درختا با پاهای برهنه زير بارون

نميدونی تو که عاشق نبودی

چه سخته مرگ گل برای گلدون

گل و گلدون چه شبها نشستن بی بهانه

واسه هم قصه گفتن عاشقانه

چه تلخه چه تلخه

بايد تنها بمونه قلب گلدون

مثل من که بی تو

نشستم زير بارون زمستون

زمستون

برای تو قشنگه پشت شيشه

بهاره زمستونها برای تو هميشه

تو مثل من زمستونی نداری

که باشه لحظه چشم انتظاری

گلدون خالي نديدي

نشسته زير بارون

گلای کاغذی داری تو گلدون

تو عاشق نبودی

ببينی تلخه روزهای جدايی

چه سخته چه سخته

بشينم بی تو با چشمای گريون

کاش بیست ساله بودم من